Einde van een Pelgrimstocht in ziekenhuis Lucca
Door: Loek Bosman
Blijf op de hoogte en volg Loek
10 Juli 2014 | Nederland, Rijswijk
Nee, het is niet wat je leest! Op het moment dat ik dit schrijf zit ik al weer lang en breed in mijn kloosteronderkomen in San Gimignano!
Na een prachtige dagetappe door het Toscaanse landschap van Gambassi Termen naar San Gimignano (de beroemde 'torenstad').
Daar had ene Erika uit Stuttgart ook moeten arriveren vandaag maar ongelukkigerwijs struikelde ze bij binnenkomst in Altopascio over een steen en daarmee kwam een eind aan haar tocht vanuit Stuttgart naar Rome. Samen met 2 andere 'Via Francigena' gangers ontmoette ik haar in de 'Ostello' en ze was er beroerd aan toe. Na overleg met een sportarts zijn we met een taxi teruggereden naar Lucca waar foto's in het ziekenhuis uitwezen dat ze absoluut niet meer verder mocht/kon lopen. 'Grossmutig' zoals haar Duitse partner het noemde, accepteerde ze haar lot en nam met hem de trein naar Florence om Italie op die manier te verkennen!
Een ongeluk zit dus in een klein hoekje want ze had tot dan toe moeiteloos 1200 kilometer gelopen vanaf Stuttgart tot aan Altopascio.
Vandaag dus weer een keer in het massatoerisme beland. San Gimignano is ééen groot openluchtmuseum en naast veel Nederlanders (het noorden heeft al vakantie), veel Belgen (daar hebben de scholen de hele maand juli en augustus vakantie!) en vooral ook veel Chinezen en Japanners hoor ik ook nog veel andere talen in de hoofdstraat.
Daarom besloten om maar eerst in de plaatselijke bieb m'n verhaal te doen en even af te wachten tot de stad weer leegloopt......Ik logeer tenslotte binnen de muren van deze prachtige stad in het klooster van de Benedictijnen naast de Jacobuspoort.
Gisteravond op het dorpsplein in Gambassi Termen getuige geweest van de voetbalwedstrijd Nederland-Argentinie, tesamen met een Friese familie uit Ferwerd (daar zat mijn vader in de oorlog ondergedoken!) en heel veel Italianen die vooral op de hand van Nederland waren. De wedstrijd was teleurstellend en het eindresultaat al helemaal..........
Maar de sfeer op zo'n dorpsplein voor de 'Bar Centrale' is natuurlijk onbeschrijflijk. Het lijkt hier wel dag en nacht mooi weer te zijn!!
En dan even de statistieken tussendoor: ik heb sinds zaterdag 19 april 82 dagen gelopen en 1 rustdag (Besançon) genomen. In die 82 wandeldagen heb ik 1874 kilometer afgelegd (d.w.z. officieel want daarnaast heb ik tientallen kilometers omgelopen/verkeerd gelopen en natuurlijk telkens naar mijn overnachtingsadressen gelopen etc.
Volgens mijn routeboekjes zou ik nu nog een kleine 300 kilometer moeten lopen naar Rome en daarmee kom ik dan op zo'n 2200 kilometer.
Ik heb het niet geturfd maar ik denk dat ik niet meer dan 10 regenbuien tijdens mijn wandeletappes heb gehad. De meeste regen viel s nachts of op momenten dat ik al 'binnen' was.
En verder ben ik dus van onder het zeepeil naar 2500 meter gelopen.
Ik loop nog steeds gemiddeld 5 a 6 uur per dag en kom op een gemiddelde van ongeveer 23 kilometer per dag.
En met m'n proviand sjouw ik nog steeds 12 tot 15 kilogram mee op m'n rug.
En dan is er dus heel veel tijd voor 'overdenking' en heel veel tijd om nergens aan te denken ('leeg lopen').
Zo luister ik al weer enkele dagen naar de muziek van 'Passenger', een zanger/groep uit Schotland. Prachtige melodielijnen, gecombineerd met een mooie breekbare stem en prachtige teksten die soms op het lijf geschreven lijken.
'.............Seems I've talking my whole life. It's time I listen now........'. En dat is precies wat zo'n ontdekkingsreis in je uppie met je doet: leren 'luisteren' (ontvangen) en even niet(s) uitzenden/zegggen.
En '......................We're born with millions of little lights in our hearts.........' maar helaas........ (zingt Passenger) dooft er ook heel wat licht in ons leven door datgene dat we onszelf en anderen aandoen, datgene dat anderen ons aandoen en wat ons overkomt.
Deze tocht is een mooi moment om te overdenken waar dat 'licht' is gedoofd en waar het is gaan 'ontbranden'.
En zo schreef ik gisteren nog in mijn 'aantekeningen': van 'Chistoffel tot Buddha'. Christoffel was de katholieke patroonheilige van de reizigers. Hij hing standaard aan de autosleutels van mijn ouders (een Vauxhall).
Vandaag de dag ontleen ik meer inspiratie aan het leven en de leer van Buddha maar dat neemt niet weg dat mijn katholieke 'roots' mij in mijn leven heel erg geinspireerd hebben en 'gebracht' hebben waar ik nu ben.
Afijn, zo blijft deze hele tocht een boeiende en leerzame ervaring!
Morgen van San Gimignano via Monteriggioni naar Sienna en dan nog twee weken richting Rome...................
Na een prachtige dagetappe door het Toscaanse landschap van Gambassi Termen naar San Gimignano (de beroemde 'torenstad').
Daar had ene Erika uit Stuttgart ook moeten arriveren vandaag maar ongelukkigerwijs struikelde ze bij binnenkomst in Altopascio over een steen en daarmee kwam een eind aan haar tocht vanuit Stuttgart naar Rome. Samen met 2 andere 'Via Francigena' gangers ontmoette ik haar in de 'Ostello' en ze was er beroerd aan toe. Na overleg met een sportarts zijn we met een taxi teruggereden naar Lucca waar foto's in het ziekenhuis uitwezen dat ze absoluut niet meer verder mocht/kon lopen. 'Grossmutig' zoals haar Duitse partner het noemde, accepteerde ze haar lot en nam met hem de trein naar Florence om Italie op die manier te verkennen!
Een ongeluk zit dus in een klein hoekje want ze had tot dan toe moeiteloos 1200 kilometer gelopen vanaf Stuttgart tot aan Altopascio.
Vandaag dus weer een keer in het massatoerisme beland. San Gimignano is ééen groot openluchtmuseum en naast veel Nederlanders (het noorden heeft al vakantie), veel Belgen (daar hebben de scholen de hele maand juli en augustus vakantie!) en vooral ook veel Chinezen en Japanners hoor ik ook nog veel andere talen in de hoofdstraat.
Daarom besloten om maar eerst in de plaatselijke bieb m'n verhaal te doen en even af te wachten tot de stad weer leegloopt......Ik logeer tenslotte binnen de muren van deze prachtige stad in het klooster van de Benedictijnen naast de Jacobuspoort.
Gisteravond op het dorpsplein in Gambassi Termen getuige geweest van de voetbalwedstrijd Nederland-Argentinie, tesamen met een Friese familie uit Ferwerd (daar zat mijn vader in de oorlog ondergedoken!) en heel veel Italianen die vooral op de hand van Nederland waren. De wedstrijd was teleurstellend en het eindresultaat al helemaal..........
Maar de sfeer op zo'n dorpsplein voor de 'Bar Centrale' is natuurlijk onbeschrijflijk. Het lijkt hier wel dag en nacht mooi weer te zijn!!
En dan even de statistieken tussendoor: ik heb sinds zaterdag 19 april 82 dagen gelopen en 1 rustdag (Besançon) genomen. In die 82 wandeldagen heb ik 1874 kilometer afgelegd (d.w.z. officieel want daarnaast heb ik tientallen kilometers omgelopen/verkeerd gelopen en natuurlijk telkens naar mijn overnachtingsadressen gelopen etc.
Volgens mijn routeboekjes zou ik nu nog een kleine 300 kilometer moeten lopen naar Rome en daarmee kom ik dan op zo'n 2200 kilometer.
Ik heb het niet geturfd maar ik denk dat ik niet meer dan 10 regenbuien tijdens mijn wandeletappes heb gehad. De meeste regen viel s nachts of op momenten dat ik al 'binnen' was.
En verder ben ik dus van onder het zeepeil naar 2500 meter gelopen.
Ik loop nog steeds gemiddeld 5 a 6 uur per dag en kom op een gemiddelde van ongeveer 23 kilometer per dag.
En met m'n proviand sjouw ik nog steeds 12 tot 15 kilogram mee op m'n rug.
En dan is er dus heel veel tijd voor 'overdenking' en heel veel tijd om nergens aan te denken ('leeg lopen').
Zo luister ik al weer enkele dagen naar de muziek van 'Passenger', een zanger/groep uit Schotland. Prachtige melodielijnen, gecombineerd met een mooie breekbare stem en prachtige teksten die soms op het lijf geschreven lijken.
'.............Seems I've talking my whole life. It's time I listen now........'. En dat is precies wat zo'n ontdekkingsreis in je uppie met je doet: leren 'luisteren' (ontvangen) en even niet(s) uitzenden/zegggen.
En '......................We're born with millions of little lights in our hearts.........' maar helaas........ (zingt Passenger) dooft er ook heel wat licht in ons leven door datgene dat we onszelf en anderen aandoen, datgene dat anderen ons aandoen en wat ons overkomt.
Deze tocht is een mooi moment om te overdenken waar dat 'licht' is gedoofd en waar het is gaan 'ontbranden'.
En zo schreef ik gisteren nog in mijn 'aantekeningen': van 'Chistoffel tot Buddha'. Christoffel was de katholieke patroonheilige van de reizigers. Hij hing standaard aan de autosleutels van mijn ouders (een Vauxhall).
Vandaag de dag ontleen ik meer inspiratie aan het leven en de leer van Buddha maar dat neemt niet weg dat mijn katholieke 'roots' mij in mijn leven heel erg geinspireerd hebben en 'gebracht' hebben waar ik nu ben.
Afijn, zo blijft deze hele tocht een boeiende en leerzame ervaring!
Morgen van San Gimignano via Monteriggioni naar Sienna en dan nog twee weken richting Rome...................
-
10 Juli 2014 - 18:46
Ellen:
Dat was schrikken met zo'n titel in de aanhef.. maar gelukkig betrof jij het niet en kan je gelukkig nog even doortrekken naar Rome. Leuk weer om je verhaal te lezen! Geniet nog even van het leegmaken van je hoofd! xx
-
10 Juli 2014 - 19:09
Joop Van Hecke:
Hallo Loek,
De kop deed mij verstijven, maar mij ook noodzaakte het verhaal te lezen. Gelukkig voor ons lezers bleek niet jij het slachtoffer. Maar ik onderken dat een ongelukje in een klein hoekje kan zitten. Daarom blijf attent op je omgeving en loop niet al te leeg in je hoofd zoals je schrijft. Ik blijf genieten van je mooie omschreven verhaallijn en zie de vele intochten van de diverse Italiaanse plaatsen zo voor mij. Geniet, let op en kom behouden aan. -
10 Juli 2014 - 19:25
Aad Borsboom:
Hoi Loek,
Alweer een heerlijk verslag van jouw belevenissen! Ik lees het met plezier.
Bewondering borrelt op bij het lezen van de getallen. Nog ff volhouden en je bent er!
Groet, Aad
-
10 Juli 2014 - 20:32
Daphne Ouwerkerk:
Loek, jij kunt altijd nog schrijver worden als je ooit wilt veranderen van beroep. En dan met name thrillers. Met zo' n titel ga je snel verder lezen omdat je denkt, oh nee, het is niet waar.
Maar gelukkig was het ook niet waar. Althans het was niet jouw einde. Voor jou is het einde in zicht. Geniet nog even van de rust en het bezinnen. Groetjes Daphne -
10 Juli 2014 - 23:36
Astrid:
Zo zie je maar weer, een scheve steen kan de hele onderneming zomaar beëindigen.
let jij dus maar goed op bij elke stap die je zet Loek. Dan is iedere stap weer een stukje dichter naarde finish.
Ton las mij vandaag de titel voor.... Je wil niet weten hoe ik reageerde ;) !! Christoffel en Buddha zouden hier niet blij mee zijn geweest.. hihihih
Ik was toch wel blij dat het niet om jou ging hoor, hoe vreselijk ik het ook vind voor Erika.
Carry on.. Carry on !
xxxxxx
astrid -
11 Juli 2014 - 14:32
Loek Bosman:
Broertje ik lees je verslagen ECHT wel!!! Dus niet meer van die kopteksten gebruiken!!!
Of zoals alle bovenstaande als schrijven beginnen een spannende jongens boek te schrijven. :)
Frans
-
12 Juli 2014 - 20:53
Mariska :
Pfffffff, Ik schrok maar gelukkig gaat het je nog heel goed Loek! Geniet van je laatste weken! Wat schrijf je toch fijn over je mooie belevenissen/avonturen.
Groetjes Mariska -
15 Juli 2014 - 23:59
Frits:
Hallo Loek,
Heb je stiekem al een tijd met veel genot gevolgd. Wat een boeiende reis en ontdekkingstocht.
Wat een zeer plezierige schrijfstijl heb jij!!
Kom Annelies veel vaker tegen dan vroeger. Zij houdt mij dan ook op de hoogte van jouw vorderingen.
Moet toch ook bijzonder zijn om uiteindelijk Roma te bereiken en op tijd terug te zijn voor afscheid van Jens.
In Rijswijk hebben we/ik ook niet stil gezeten als je begrijpt wat ik bedoel.Maar dat is nu volledig bijzaak.
Fantastisch dat jij deze droom bijna volledig hebt kunnen verwezelijken.
Hoop jou in sept na alle vakanties weer eens te ontmoeten.
groet Frits
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
