We're born with millions of little lights in .....
Door: Loek Bosman
Blijf op de hoogte en volg Loek
26 Juli 2014 | Nederland, Rijswijk
Het was vrijdagmiddag 25 juli, gisteren dus, dat ik om 13.30 uur arriveerde op het plein van de San Pietro in Rome!!!!
Na 96 dagetappes, 2 rustdagen en 2186 kilometer arriveerde ik in het centrum van het Vaticaan/Rome vanaf mijn huis in de Eiklaan 57 in Rijswijk.
'n Overweldigende en emotionele ervaring!! Het kan geen toeval zijn dat je de laatste 10 kilometers over de 'Via Trionfale' loopt!
Over deze weg (die toen nog niet vierbaans en geasfalteerd was) kwam bisschop Sigeric in 990 na Christus ook de stad binnen en na hem nog vele pelgrims in de loop der eeuwen.
En ondanks het feit dat het lopen soms vanzelf leek te gaan (de laatste etappe leek het zelfs of ik nog 'n hulpmotortje had!) ben ik uiteindelijk toch heeeeeel trots op de pure fysieke prestatie.
Maar de grootste emotie bij aankomst op het Sint Pieterplein was toch de 'wetenschap' dat ik dit alles deed in het maandenlange 'gezelschap' van
al die dierbaren die ik thuis of ooit ergens in mijn leven achter moest laten.
Naast de vele dierbaren die ik blijvend zal moeten missen (Anneke, Jan, Jesper, m'n vader, m'n schoonvader, enkele leerlingen en vele anderen) waren dat al degenen van wie ik hou en voor wie ik weer graag terugkom. De afgelopen 100 dagen hebben me heel veel goeds gegeven maar ik ben geen 'loner' en 'vrijheid' is voor mij juist vrijheid in verbondenheid met al degenen van wie ik hou.
En daarmee kom ik dan wel aan het uiteindelijke 'leitmotiv' van mijn ontdekkkingsreis, waarin ik de eerste 60 levensjaren heb 'overdacht' en
waarin ik 'bedacht' wat ik met de komende 60 jaar van mijn leven zou willen (jaja, ik bén en blijf een optimist!).
De Schotste groep Passenger (met dank aan Lieke die me ooit op het spoor bracht van deze zanger/groep) zong het al: We're born with millions of little lights in our hearts'. Dat is al heel lang ook mijn heilige (mooi pelgrimswoord) overtuiging. Maar naast alle licht, waarin en weermee we geboren worden en dat we verder verspreiden, is er helaas ook veel in het leven dat ervoor zorgt dat er veel licht gedoofd wordt. Soms door de omstandigheden waarop we helaas geen invloed hebben (ziekte, dood, scheiding, verlies) en soms door datgene dat we onszelf en anderen aandoen.
Maar ik heb in de Sint Pieter een grote kaars aangestoken (uit financiele overwegingen heb ik helaas niet voor elke individuele situatie een apart kaarsje kunnen ontbranden!) om het Licht voor iedereen die me dierbaar is verder te verspreiden. Ik ben er, met Passenger, van overtuigd dat we dat Licht in deze wereld verder kunnen verspreiden door onze Liefde.
Sterker nog: dat we uiteindelijk allemaal weer in/naar het Licht zullen terugkeren!!
Maar tegelijkertijd is in dit leven niets menselijks mij/ons vreemd en dus moeten we het doen met al onze tekorten ('.........God knows I've failed but he knows I've tried.......')
En dan weer 'back to earth': Met mijn 2 'credenziales' (pelgrimspaspoorten) kwam ik gisteren moeiteloos langs de Zwitserse garde bij de Sint Pieter om zo de urenlange wachtrijen te omzeilen. Ik werd verwezen naar de sacristie van de Sint Pieter (op zich al een bijgebouw waar 'mijn' Bonifatiuskerk 3 x ingaat!) en daar ontving ik van de officiele instanties een 'Testimonium', een officieel document van het Vaticaan dat ik de hele pelgrimstocht naar het graf van Petrus heb volbracht. Daar waren wel 150 'timbro's' (stempels) voor nodig die ik tussen Rijswijk (Bonifatiuskerk, Reims, Besancon, Lausanne, Aosta, Piva, Siena en Rome) heb verzameld! In totaal dus bijna 100 pleisterplaatsen waar ik heb overnacht in sobere slaapzaaltjes, eenvoudige kloostercellen of soms een onpersoonlijke hotelkamer of B en B (zoals bij onze siliconenmiss Gabriella Andreu in Bolsena).
Vannacht en komende nacht verbleef/verblijf ik dus bij de zusters van 'De Goddelijke Voorzienigheid' in het centrum van Rome. Gisteravond voor de 2e keer op mijn tocht een voetwassing (met allerlei rituelen) meegemaakt en m'n euforie gedeeld met andere pelgrims uit Polen, Brazilie, Frankrijk en Italie.
Morgenochtend voor de laatste keer al m'n spullen bij elkaar pakken in de rugzak en op zoek naar het gehuurde appartement iets verderop in het centrum. En zo langzaam terug naar het gewone leven (waar ik ook weer naar uit kijk)
Wat ik dan zeker niet zal missen:
- Elke ochtend weer mijn hele rugzak inpakken (niets vergeten!!!!????)
- Elke dag weer m'n bezwete kleren wassen onder de douche
- Met 8 andere 'snurkers' op een kamer slapen (of: wakker liggen)
- Midden in Italie in het bos de route kwijt raken en dan de taal niet spreken (als er al iemand te vinden is in het bos!)
- Na 'n lange dagetappe moeizaam op zoek zijn naar een slaapadres
- 's Ochtends om half zes gewekt worden door al die nerveuze pelgrims die niet kunnen wachten om weer op pad te gaan.
- 'n Last van 14 kilo op je rug
- Pizza's, pasta's, Frans stokbrood en franse en italiaanse 'ontbijtjes'
En nog een aantal 'zaken' die nu waarschijnlijk verdrongen heb!
En (bijna) tot slot wil ik alle mensen bedanken die mij op de een of andere manier hebben 'bijgestaan' met hun verhalen/reacties/telefoontjes/sms'jes etc. Het heeft mij in dagen van eenzaamheid (en die waren er heus!!) heel goed gedaan!
Maar het is zoals Jens al schreef in het 'motivatieboek' dat Jens en Lieke mij meegaven op mijn tocht: ' je hoeft onderweg nergens over in te zitten want als je terugkomt zijn wij er weer gewoon!!' En zo is het gelukkig!
En hoe kan ik dit reisverhaal beter afsluiten dan met de woorden van Bertus Aafjes die in 1933 de voettocht naar Rome liep en daar in 1944 een prachtig reisverslag/gedicht van maakte:
' Reizen, het is zijn hart losmaken
van het anker der kleine vaart.
Om het vlot te laten geraken
op de zeeen der wereldkaart.
Het is zijn hart van het beminde
losrukken, fier en onbevreesd
Om het schoner nog weer te vinden
Dan het ooit voordien is geweest'
Need I say more!!??
Op naar de komende 60 (licht)jaren!!
Alle goeds, licht en liefde voor allen!
Loek (26 juli 2014)
Na 96 dagetappes, 2 rustdagen en 2186 kilometer arriveerde ik in het centrum van het Vaticaan/Rome vanaf mijn huis in de Eiklaan 57 in Rijswijk.
'n Overweldigende en emotionele ervaring!! Het kan geen toeval zijn dat je de laatste 10 kilometers over de 'Via Trionfale' loopt!
Over deze weg (die toen nog niet vierbaans en geasfalteerd was) kwam bisschop Sigeric in 990 na Christus ook de stad binnen en na hem nog vele pelgrims in de loop der eeuwen.
En ondanks het feit dat het lopen soms vanzelf leek te gaan (de laatste etappe leek het zelfs of ik nog 'n hulpmotortje had!) ben ik uiteindelijk toch heeeeeel trots op de pure fysieke prestatie.
Maar de grootste emotie bij aankomst op het Sint Pieterplein was toch de 'wetenschap' dat ik dit alles deed in het maandenlange 'gezelschap' van
al die dierbaren die ik thuis of ooit ergens in mijn leven achter moest laten.
Naast de vele dierbaren die ik blijvend zal moeten missen (Anneke, Jan, Jesper, m'n vader, m'n schoonvader, enkele leerlingen en vele anderen) waren dat al degenen van wie ik hou en voor wie ik weer graag terugkom. De afgelopen 100 dagen hebben me heel veel goeds gegeven maar ik ben geen 'loner' en 'vrijheid' is voor mij juist vrijheid in verbondenheid met al degenen van wie ik hou.
En daarmee kom ik dan wel aan het uiteindelijke 'leitmotiv' van mijn ontdekkkingsreis, waarin ik de eerste 60 levensjaren heb 'overdacht' en
waarin ik 'bedacht' wat ik met de komende 60 jaar van mijn leven zou willen (jaja, ik bén en blijf een optimist!).
De Schotste groep Passenger (met dank aan Lieke die me ooit op het spoor bracht van deze zanger/groep) zong het al: We're born with millions of little lights in our hearts'. Dat is al heel lang ook mijn heilige (mooi pelgrimswoord) overtuiging. Maar naast alle licht, waarin en weermee we geboren worden en dat we verder verspreiden, is er helaas ook veel in het leven dat ervoor zorgt dat er veel licht gedoofd wordt. Soms door de omstandigheden waarop we helaas geen invloed hebben (ziekte, dood, scheiding, verlies) en soms door datgene dat we onszelf en anderen aandoen.
Maar ik heb in de Sint Pieter een grote kaars aangestoken (uit financiele overwegingen heb ik helaas niet voor elke individuele situatie een apart kaarsje kunnen ontbranden!) om het Licht voor iedereen die me dierbaar is verder te verspreiden. Ik ben er, met Passenger, van overtuigd dat we dat Licht in deze wereld verder kunnen verspreiden door onze Liefde.
Sterker nog: dat we uiteindelijk allemaal weer in/naar het Licht zullen terugkeren!!
Maar tegelijkertijd is in dit leven niets menselijks mij/ons vreemd en dus moeten we het doen met al onze tekorten ('.........God knows I've failed but he knows I've tried.......')
En dan weer 'back to earth': Met mijn 2 'credenziales' (pelgrimspaspoorten) kwam ik gisteren moeiteloos langs de Zwitserse garde bij de Sint Pieter om zo de urenlange wachtrijen te omzeilen. Ik werd verwezen naar de sacristie van de Sint Pieter (op zich al een bijgebouw waar 'mijn' Bonifatiuskerk 3 x ingaat!) en daar ontving ik van de officiele instanties een 'Testimonium', een officieel document van het Vaticaan dat ik de hele pelgrimstocht naar het graf van Petrus heb volbracht. Daar waren wel 150 'timbro's' (stempels) voor nodig die ik tussen Rijswijk (Bonifatiuskerk, Reims, Besancon, Lausanne, Aosta, Piva, Siena en Rome) heb verzameld! In totaal dus bijna 100 pleisterplaatsen waar ik heb overnacht in sobere slaapzaaltjes, eenvoudige kloostercellen of soms een onpersoonlijke hotelkamer of B en B (zoals bij onze siliconenmiss Gabriella Andreu in Bolsena).
Vannacht en komende nacht verbleef/verblijf ik dus bij de zusters van 'De Goddelijke Voorzienigheid' in het centrum van Rome. Gisteravond voor de 2e keer op mijn tocht een voetwassing (met allerlei rituelen) meegemaakt en m'n euforie gedeeld met andere pelgrims uit Polen, Brazilie, Frankrijk en Italie.
Morgenochtend voor de laatste keer al m'n spullen bij elkaar pakken in de rugzak en op zoek naar het gehuurde appartement iets verderop in het centrum. En zo langzaam terug naar het gewone leven (waar ik ook weer naar uit kijk)
Wat ik dan zeker niet zal missen:
- Elke ochtend weer mijn hele rugzak inpakken (niets vergeten!!!!????)
- Elke dag weer m'n bezwete kleren wassen onder de douche
- Met 8 andere 'snurkers' op een kamer slapen (of: wakker liggen)
- Midden in Italie in het bos de route kwijt raken en dan de taal niet spreken (als er al iemand te vinden is in het bos!)
- Na 'n lange dagetappe moeizaam op zoek zijn naar een slaapadres
- 's Ochtends om half zes gewekt worden door al die nerveuze pelgrims die niet kunnen wachten om weer op pad te gaan.
- 'n Last van 14 kilo op je rug
- Pizza's, pasta's, Frans stokbrood en franse en italiaanse 'ontbijtjes'
En nog een aantal 'zaken' die nu waarschijnlijk verdrongen heb!
En (bijna) tot slot wil ik alle mensen bedanken die mij op de een of andere manier hebben 'bijgestaan' met hun verhalen/reacties/telefoontjes/sms'jes etc. Het heeft mij in dagen van eenzaamheid (en die waren er heus!!) heel goed gedaan!
Maar het is zoals Jens al schreef in het 'motivatieboek' dat Jens en Lieke mij meegaven op mijn tocht: ' je hoeft onderweg nergens over in te zitten want als je terugkomt zijn wij er weer gewoon!!' En zo is het gelukkig!
En hoe kan ik dit reisverhaal beter afsluiten dan met de woorden van Bertus Aafjes die in 1933 de voettocht naar Rome liep en daar in 1944 een prachtig reisverslag/gedicht van maakte:
' Reizen, het is zijn hart losmaken
van het anker der kleine vaart.
Om het vlot te laten geraken
op de zeeen der wereldkaart.
Het is zijn hart van het beminde
losrukken, fier en onbevreesd
Om het schoner nog weer te vinden
Dan het ooit voordien is geweest'
Need I say more!!??
Op naar de komende 60 (licht)jaren!!
Alle goeds, licht en liefde voor allen!
Loek (26 juli 2014)
-
26 Juli 2014 - 19:35
Mariska Tom En David:
Jeetje Loek!! YOU MADE IT!!!!!! Gefeliciteerd met deze zeer uitzonderlijke en bijzondere prestatie, beleving en ervaring. Wij vinden dit ongelofelijk bijzonder en begrijpen jouw euforie. Dit neem jij maar mooi mee de komende 60 jaar. Geniet nog van intens van Rome.
Groetjes van Tom David en Mariska -
26 Juli 2014 - 20:27
Jeannie Groothaert:
Loek, ik heb met heel veel plezier jouw verslagen gevolgd. Ik heb oneindig veel respect voor wat je hebt ondernomen.
Groetjes, Jeannie Groothaert
Moeder van Deanne en Peter de Brabander -
26 Juli 2014 - 21:27
Ellen:
Loek! Wij hebben respect voor je! Heel bijzonder en ook erg genoten van je verhalen! Frank vraagt of je ook foto's hebt gemaakt van die silicone mevrouw? -
26 Juli 2014 - 21:36
Yvonne Mulder:
Lieve Loek,
wat ontzettend goed dat je de finish hebt gehaald! Heel mooi en wat een ervaring voor je. Ik heb genoten van je verhalen maar ben toch ook blij als ik je weer in levende lijve zie! Tot in het nieuwe schooljaar! -
26 Juli 2014 - 21:50
Jose Jansen:
Hoi Loek
Wat een geweldige prestatie van je, heb je gevolgd vanaf de eerste dag en heb genoten van al je reis verslagen. Keek iedere week weer uit naar het volgende verslag.
Gelukkig voor ons kwamen ze de laatste paar weken wat sneller in beeld.
Zo en nu weer lekker genieten van je familie en vrienden en iedereen die dierbaar zijn
Groetjes
Jose
-
26 Juli 2014 - 22:20
Petra Molegraaf:
Lieve Loek,
Gefeliciteerd ! Een mooi en ontroerend laatste verslag, een prachtige kroon op bijna 100 dagen "wandelen". En dan eindigen met een voetwassing bij de zusters van de Goddelijke Voorzienigheid. Kan het mooier? Fijne dagen nog in Rome en tot 1 september.
groetjes, Petra -
27 Juli 2014 - 00:59
Andreas:
Loek, ontroerend eindverslag en mooi dat je deze 'reis' ondernomen hebt. Hoe vertrok je ook weer: Pelgrimeren is lopende stilstaan. Stilstaan bij dankbaar mogen/kunnen zijn is groot goed. (maar ik heb hooguit (2x) 25km achter elkaar gelopen, dus waar heb ik het over!??) Hoor graag live weer van je, o.a. over wat je hebt beleefd. Goeie komende weken en tot weer-ziens. hartegroet, Andreas -
27 Juli 2014 - 08:54
Ilona En Britney:
Yeahhhhhhh!!!!!! Loek supergoed gedaan!!! Wij zijn heel erg trots op jou! En ook blij dat je veilig op de eindbestemming bent aangekomen. Wij vonden het heel erg leuk om je verslagen te lezen .Geniet nog lekker van de paar mooie dagen in Rome en wij hopen jou snel weer een keer te zien!!
Liefs Britney en Ilona -
27 Juli 2014 - 09:53
Bram LY:
Hoi Loek,
Congratulazioni !! Wat een prestatie meester(lijk) !
Geniet van la bella Roma en tot over een week of 5 op school. Mocht je ooit een lezing van je reis geven, dan kom ik daar graag naar toe.
A riverdecci, Bram LY -
27 Juli 2014 - 11:04
Astrid:
Xxxx geweldig Loek! -
27 Juli 2014 - 22:00
Jacintha En Rob:
Lieve, Loek,
Wat een fantastische prestatie, maar vooral ook wat een intense belevenis voor jou.
Geniet nog lang na van je weken van inkeer en afzien. En ik vermoed dat je nu enorm verlangt naar het samenzijn met Lies, Jens en Lieke
Wel thuis Xx Rob&Jacintha -
29 Juli 2014 - 19:51
Rick Van Leeuwen:
Loek,
Wat een topprestatie en wat een mooie inspiratie. Gefeliciteerd en alle respect! -
29 Juli 2014 - 21:20
Harry Van Maanen:
Wat een geweldige prestatie. Gefeliciteerd.
-
02 Augustus 2014 - 01:13
Menno Van Der Meer:
Hi Loek,
Onze ontmoeting was kort, maar absoluut indrukwekkend. Op een bijzondere manier paste jouw pelgimage perfect in de atmosfeer van ons "retraite"!
Met veel bewondering hebben wij kennis genomen van jouw onderneming en je daarna ook trouw "gevolgd". Overigens ook in letterlijke zin, want we hebben je een dag later zien lopen. Op gevoel kozen we ervoor om je niet aan te spreken, wij wilden slechts vluchtige passanten zijn op jouw ontdekkingsreis. Een ontdekkingsreis naar jezelf.
In Rome heb je het fysieke doel bereikt, waarvoor uiteraard veel hulde, maar het spirituele doel heb je volgens mij al eerder bereikt. Ik zag eerder een reactie die jouw reis omschreef als al lopende stilstaan bij het leven en volgens mij is dat de perfecte bewoording voor jouw tocht. Ik kan je slechts benijden om de inzichten die je hebt opgedaan tijdens deze zelf-confrontatie en hoop dat ze een leidraad kunnen zijn voor die volgende 60 jaar.
Met veel respect groet ik je uit Amsterdam,
Menno
-
03 Augustus 2014 - 18:18
George Koeze:
Beste Loek,
Van harte gefeliciteerd met je prestatie om te voet van Rijswijk naar Rome te kuieren, ik heb al moeite het eind van de straat zonder auto te bereiken.
Ik heb genoten van je reisverslagen en alle belevenissen onderweg, mijn diep respect.
Hartelijke groeten,
George Koeze -
07 Augustus 2014 - 17:58
Debbie:
Ik heb genoten van de verslagen en vind je een kanjer!
Je zult ondertussen weer op je thuishonk terug zijn en nog lekker een paar weken met je familie en vrienden kunnen nagenieten van deze reis.
Ik hoop je na de vakantie weer op LY tegen te komen.
Groetjes,
Debbie Kok -
05 Februari 2015 - 21:19
Guy Dilweg:
Dankjewel voor je reis- en pelgrimsverslagen. Ik raakte op je blog verzeild, omdat ik zocht naar de hele tekst van dat Pax Christi lied dat je aanhaalt: al wie gaan op verre reizen.
Je zou me een groot plezier doen, als je me de tekst ervan zou kunnen bezorgen voor de viering in Amersfoort over pelgrimeren.
Bij voorbaat mijn hartelijke dank.
Vrede en Alle Goeds!
Guy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
