Klein mannetje vindt het geluk
Door: Loek Bosman
Blijf op de hoogte en volg Loek
08 Juni 2014 | Nederland, Rijswijk
Hoe is het mogelijk! Ik ben aanbeland in Lausanne aan het Meer van Geneve en heb zicht op de besneeuwde Alpen. Voorlopig is dit wel het mooiste landschap dat ik op mijn ontdekkingsreis heb gezien.
Gisteren toen ik het middelgebergte van de Jura uitliep en opeens voor het eerst de Alpen zag was ik wel even trots dat ik dit helemaal op eigen kracht heb bereikt.
Maar het gaat allemaal niet meer zo vlotjes als in het begin: van een gemiddelde van 5 km. per uur ben ik in deze bergachtige omgeving teruggezakt naar 3 en een halve km. Dat betekent niet alleen meer inspanning tijdens het lopen maar ook meer uren over dezelfde afstand.
En dan is het op dit moment nog tres chaud in Zwitserland. Op deze eerste Pinksterdag lag heel Lausanne volgens mij aan het Meer.
En voor de komende dagen is hier ook heel warm weer voorspeld.
Gisteren ben ik dus in het vierde land gearriveerd: Zwitserland.
En het verschil is meteen merkbaar: alles veel duurder maar ook beter georganiseerd. Je hoeft hier zeker niet te verdwalen want de Zwitsers hebben alles uitstekend bewegwijzerd.
En nu dus langzaam de bergin in via Montreux, Bex en Martigny naar de Bernardpas. Het zal daar in elk geval koeler zijn dan hier beneden.
Bergopwaarts en met het warme weer ga ik de rugzak ook wel meer voelen: 12 kg. aan bagage (alleen de hoognodige spullen) en daarbovenop natuurlijk het proviand voor de desbetreffende dag.
Goed eten en heel veel water drinken is een must voor een fanatieke wandelaar als ik.
De afgelopen weken hebben me weer geleerd wat 'positief denken' is.
Enkele dagen geleden sliep ik in een schoolgebouwtje met enkele losse matrassen en een koude douche. Natuurlijk baalde ik maar de plaatselijke bakker vertelde me de volgende ochtend dat ik van geluk mocht spreken dat ik alleen was want de avond ervoor moesten er 7 mensen slapen op 4 matrasjes. Iets soortgelijks overkwam me ook 3 dagen geleden toen ik de hele middag in de regen heb gelopen naar Aubonne.Daar aangekomen zat ik rustig te eten met de gastheer en gastvrouw toen het werkelijk begon te stortregenen en onweren. De kleine kinderen van mijn gastgezin kwamen zelfs hun bed uit door het lawaai. "Wat een geluk dat je nu binnen zit" zei mijn gastheer nog en daarmee was ik die regenbuien van dezelfde middag wel weer vergeten. Kortom: geniet vooral van wat je hebt en van wat er lettelijk en figuurlijk op je pad komt want het kan altijd erger en voor alles is een oplossing.
Dit alles deed me denken aan een van de mooiste (prenten)boeken die ooit geschreven zijn. In dit geval door Max Velthuijs over een Klein Mannetje die veel meemaakt in zijn leven maar heel goed in staat is om vooral heel positief te denken............
En verder heb ik tijdens deze tocht vooral geleerd om me telkens weer te verhouden met de omstandigheden die elke dag anders zijn; de route, het weer, de onderkomens, de evt. gastheren/vrouwen, de mensen die je onderweg ontmoet................
En nou maar hopen dat ik de bergen goed overkom.........
Gisteren toen ik het middelgebergte van de Jura uitliep en opeens voor het eerst de Alpen zag was ik wel even trots dat ik dit helemaal op eigen kracht heb bereikt.
Maar het gaat allemaal niet meer zo vlotjes als in het begin: van een gemiddelde van 5 km. per uur ben ik in deze bergachtige omgeving teruggezakt naar 3 en een halve km. Dat betekent niet alleen meer inspanning tijdens het lopen maar ook meer uren over dezelfde afstand.
En dan is het op dit moment nog tres chaud in Zwitserland. Op deze eerste Pinksterdag lag heel Lausanne volgens mij aan het Meer.
En voor de komende dagen is hier ook heel warm weer voorspeld.
Gisteren ben ik dus in het vierde land gearriveerd: Zwitserland.
En het verschil is meteen merkbaar: alles veel duurder maar ook beter georganiseerd. Je hoeft hier zeker niet te verdwalen want de Zwitsers hebben alles uitstekend bewegwijzerd.
En nu dus langzaam de bergin in via Montreux, Bex en Martigny naar de Bernardpas. Het zal daar in elk geval koeler zijn dan hier beneden.
Bergopwaarts en met het warme weer ga ik de rugzak ook wel meer voelen: 12 kg. aan bagage (alleen de hoognodige spullen) en daarbovenop natuurlijk het proviand voor de desbetreffende dag.
Goed eten en heel veel water drinken is een must voor een fanatieke wandelaar als ik.
De afgelopen weken hebben me weer geleerd wat 'positief denken' is.
Enkele dagen geleden sliep ik in een schoolgebouwtje met enkele losse matrassen en een koude douche. Natuurlijk baalde ik maar de plaatselijke bakker vertelde me de volgende ochtend dat ik van geluk mocht spreken dat ik alleen was want de avond ervoor moesten er 7 mensen slapen op 4 matrasjes. Iets soortgelijks overkwam me ook 3 dagen geleden toen ik de hele middag in de regen heb gelopen naar Aubonne.Daar aangekomen zat ik rustig te eten met de gastheer en gastvrouw toen het werkelijk begon te stortregenen en onweren. De kleine kinderen van mijn gastgezin kwamen zelfs hun bed uit door het lawaai. "Wat een geluk dat je nu binnen zit" zei mijn gastheer nog en daarmee was ik die regenbuien van dezelfde middag wel weer vergeten. Kortom: geniet vooral van wat je hebt en van wat er lettelijk en figuurlijk op je pad komt want het kan altijd erger en voor alles is een oplossing.
Dit alles deed me denken aan een van de mooiste (prenten)boeken die ooit geschreven zijn. In dit geval door Max Velthuijs over een Klein Mannetje die veel meemaakt in zijn leven maar heel goed in staat is om vooral heel positief te denken............
En verder heb ik tijdens deze tocht vooral geleerd om me telkens weer te verhouden met de omstandigheden die elke dag anders zijn; de route, het weer, de onderkomens, de evt. gastheren/vrouwen, de mensen die je onderweg ontmoet................
En nou maar hopen dat ik de bergen goed overkom.........
-
09 Juni 2014 - 10:23
Astrid:
Die begen red je op zeker topper! Xxxx -
09 Juni 2014 - 11:17
Bram LY:
Hoi Loek,
Wat gaaf, Zwitserland bereikt.... te voet ! Je loopt nu in een gebied waar ik heel wat fietskilometers aflegde, in de jaren '80. Alleen had ik bijna altijd slecht weer in Zwitserland, wist dus niet hoe snel ik de passen over moest om Italië in te rijden. De Bernardpas zal jou bij mooi weer een fantastisch uitzicht schenken, dit zal letterlijk een hoogtepunt van je tocht worden. Veel sterkte om deze te bedwingen.
Groet, Bram LY -
09 Juni 2014 - 20:09
Joop Van Hecke:
Loek,
Na de Jura nu nog de grote Alpenreus een eitje. Genieten van het panorama. Hoop dat het weer je niet in de steek laat tijdens het klimmen. Geniet en ik kijk uit naar je volgend bericht. -
09 Juni 2014 - 23:07
Doortje:
weer eens wat anders dan de Efteling Loek.
en vergeet niet; the hills are alive with the sound of music.................
kus Doortje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
