Het zijn de diepten der dalen................
Door: Loek Bosman
Blijf op de hoogte en volg Loek
06 Mei 2014 | Nederland, Rijswijk
Het zijn de diepten der dalen die de hoogten van de bergen bepalen
Deze uitspraak van mijn wijze limburgse neef Jos die ik enkele dagen geleden ontmoette op mijn laatste dag in Nederland is mij uit het hart gegrepen. Nu ik in de Belgische heuvels loop ervaar ik dit dagelijks aan den lijve maar het geldt zeker ook voor mijn persoonlijke ervaringen op deze ontdekkingsreis. Alles bestaat bij de gratie van het tegendeel en dat geldt dus ook voor de weg die ik nu ga.
Op dit moment bivakkeer ik bij een heel leuk gezin in Ben Ahin (achter Huy) De ouders zijn zelf ook ervaren pelgrimgangers. Zij liepen in 2010 van Ben Ahin naar Santiago de Compostella (2300 km.)
Ze hebben me heel gastvrij ontvangen en een heerlijke maaltijd aangeboden. En nu maak ik dus gebruik van hun computer. Dat valt nog niet mee want het toetsenbord is heel anders ingedeeld dan bij ons.
Even wennen dus!
Via Mersch bij Maastricht ben ik dus Belgie binnengelopen. Daar ontmoette ik mijn broer Frans en zijn vriendin Samantha boven Luik.
Zij kwamen net terug uit Italie (!!!!!!!!!) met de auto. Best nog een heel eind rijden!! Het was heel leuk om hen te ontmoeten en onze ervaringen te kunnen uitwisselen. Maar bij het uitzwaaien is het dan weer even slikken......
Toch gaat het hele ritme van lopen, onderdak zoeken, lezen, schrijven, de routes bestuderen etc. steeds meer wennen. Het is heel fijn om te merken dat het allemaal lukt. Soms wel met enige moeite. Zo ben ik al 2 keer m'n route kwijt geraakt en dat is toch heel vervelend in een land waar je heg noch steg kent en de taal niet vloeiend spreekt. Alhoewel het frans spreken me wel steeds beter af gaat. Ik communiceer al aardig met de mensen die ik onderweg tegenkom.
Voor de praktische zaken is de taal geen probleem maar om een meer inhoudelijk gesprek te voeren is eigenlijk meer nodig.
Morgen loop ik langs de Maas naar Namur (ofwel Namen!) 27 km. Maar wel vlak. En dat is na al die heuvels van de afgelopen dagen wel een verademing. Bij die beklimmingen voel je opeens je rugzak (10 kg.) weer. Binnen enkele dagen loop ik dan Belgie alweer uit en Frankrijk in.
Vandaag passeerde ik de 400 km. Onvoorstelbaar hoe snel je toch van huis wegloopt en toch met al je gevoelens van 'thuis' blijft rondlopen.
Vandaag ook de eerste 'brief' van Annelies geopend. (16 brieven; voor elke week 1) Over de kunst van het 'loslaten' om elkaar sterker terug te 'vinden'. Het blijven voor mij de voornaamste thema's voor deze reis: loslaten en vertrouwen!!
Vandaag was zeker ook een bijzondere dag omdat het de eerste werkdag is van mijn buitengewone verlof. De school is weer begonnen maar wel zonder mij! Vreemd idee is dat nog.......
Afijn, het is fijn om te merken dat er langzaam een zekere gewenning komt in mijn dagelijkse ritme en dat het 'loslaten' en het 'vertrouwen' groeien.
Ik hoop binnenkort weer zo'n gastvrij gezin te treffen die me hun computer beschikbaar stellen zodat ik jullie op de hoogte kan houden van mijn ervaringen.
Voor nu weer alle goeds voor jullie en voor degenen die je lief zijn!
liefs van Loek
Deze uitspraak van mijn wijze limburgse neef Jos die ik enkele dagen geleden ontmoette op mijn laatste dag in Nederland is mij uit het hart gegrepen. Nu ik in de Belgische heuvels loop ervaar ik dit dagelijks aan den lijve maar het geldt zeker ook voor mijn persoonlijke ervaringen op deze ontdekkingsreis. Alles bestaat bij de gratie van het tegendeel en dat geldt dus ook voor de weg die ik nu ga.
Op dit moment bivakkeer ik bij een heel leuk gezin in Ben Ahin (achter Huy) De ouders zijn zelf ook ervaren pelgrimgangers. Zij liepen in 2010 van Ben Ahin naar Santiago de Compostella (2300 km.)
Ze hebben me heel gastvrij ontvangen en een heerlijke maaltijd aangeboden. En nu maak ik dus gebruik van hun computer. Dat valt nog niet mee want het toetsenbord is heel anders ingedeeld dan bij ons.
Even wennen dus!
Via Mersch bij Maastricht ben ik dus Belgie binnengelopen. Daar ontmoette ik mijn broer Frans en zijn vriendin Samantha boven Luik.
Zij kwamen net terug uit Italie (!!!!!!!!!) met de auto. Best nog een heel eind rijden!! Het was heel leuk om hen te ontmoeten en onze ervaringen te kunnen uitwisselen. Maar bij het uitzwaaien is het dan weer even slikken......
Toch gaat het hele ritme van lopen, onderdak zoeken, lezen, schrijven, de routes bestuderen etc. steeds meer wennen. Het is heel fijn om te merken dat het allemaal lukt. Soms wel met enige moeite. Zo ben ik al 2 keer m'n route kwijt geraakt en dat is toch heel vervelend in een land waar je heg noch steg kent en de taal niet vloeiend spreekt. Alhoewel het frans spreken me wel steeds beter af gaat. Ik communiceer al aardig met de mensen die ik onderweg tegenkom.
Voor de praktische zaken is de taal geen probleem maar om een meer inhoudelijk gesprek te voeren is eigenlijk meer nodig.
Morgen loop ik langs de Maas naar Namur (ofwel Namen!) 27 km. Maar wel vlak. En dat is na al die heuvels van de afgelopen dagen wel een verademing. Bij die beklimmingen voel je opeens je rugzak (10 kg.) weer. Binnen enkele dagen loop ik dan Belgie alweer uit en Frankrijk in.
Vandaag passeerde ik de 400 km. Onvoorstelbaar hoe snel je toch van huis wegloopt en toch met al je gevoelens van 'thuis' blijft rondlopen.
Vandaag ook de eerste 'brief' van Annelies geopend. (16 brieven; voor elke week 1) Over de kunst van het 'loslaten' om elkaar sterker terug te 'vinden'. Het blijven voor mij de voornaamste thema's voor deze reis: loslaten en vertrouwen!!
Vandaag was zeker ook een bijzondere dag omdat het de eerste werkdag is van mijn buitengewone verlof. De school is weer begonnen maar wel zonder mij! Vreemd idee is dat nog.......
Afijn, het is fijn om te merken dat er langzaam een zekere gewenning komt in mijn dagelijkse ritme en dat het 'loslaten' en het 'vertrouwen' groeien.
Ik hoop binnenkort weer zo'n gastvrij gezin te treffen die me hun computer beschikbaar stellen zodat ik jullie op de hoogte kan houden van mijn ervaringen.
Voor nu weer alle goeds voor jullie en voor degenen die je lief zijn!
liefs van Loek
-
06 Mei 2014 - 21:41
Mariël:
Goed bezig zwager!! Vergeet met al dat denken niet om je heen te kijken en te genieten van al het moois onderweg! Liefs, Mariël. ;-)) -
07 Mei 2014 - 06:44
Bram LY:
Hoi Loek,
Mooie update, dank ! LY is inderdaad weer begonnen, gisteren een prettige eerste kennismaking met Frank Bos, volgende week eindexamens, het leven in NL gaat gewoon door :-) Sterkte met de Ardennen, weet dat dit flinke kuitenbijters kunnen zijn, een dagje langs La Meuse is dan een welkome afwisseling, en sterkte met de AZERTY toetsenborden !
Groet, Bram LY -
07 Mei 2014 - 19:17
Astrid:
Bijzonder.. heel bijzonder... maar dat ben jij ook! En inderdaad vergeet niet te genieten van de mooie omgeving Loek dan gaat het hoofd ook lekker "leeg"
Ik vind het nu al een geweldige prestatie hoor.
xxx
AS -
09 Mei 2014 - 12:19
Lucie:
Loek, geweldig om je verhalen te kunnen lezen. Wij (de rjt-ers) denken ook allemaal aan jou! Ik ga je blijven volgen hoor :) Hou je taai, liefs Lucie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
